Vandaag ga ik het met je hebben over het mineraal chroom. Daar maken ze niet alleen brillen van en van die fancy spatborden voor je auto, maar het zit ook binnenin je! In je bloed om precies te zijn, want daar doet het z’n werk. Artsen kunnen niet of nauwelijks meten hoe het met je chroom is gesteld, maar er is nog wel een manier om erachter te komen of je chroom tegen een stootje kan of dat het wel een duwtje mag hebben.
Het zit dus zo. In je bloed heb je witte en rode bloedcellen, bloedplaatjes en serum. Ook zitten er ijzer en chroom in je bloed om de rest van je voedingsstoffen – die er ook in zitten – te vervoeren naar de plek waar ze wezen moeten. Hierbij geeft ijzer de kracht om je voedingsstoffen te verplaatsen en chroom pusht ze erdoorheen. Heb je nou te weinig chroom, dan krijg je langzamerhand meer tekorten aan voedingsstoffen, omdat die steeds minder goed door je lichaam verspreid worden. Ze moeten immers overal klusjes doen en worden daarom vervoerd vanuit je darm, waar ze worden opgenomen uit je voeding, naar een plek waar ze nodig zijn.
Als je een chroomtekort hebt, merk je dat doordat je ook andere voedingsstoffentekorten oploopt. Alleen is dat een heel lastige manier om een chroomtekort vast te stellen. Er kunnen immers ook andere oorzaken meespelen, waardoor je andere tekorten hebt. Tekorten zijn overigens vaak plaatselijk, zoals ik altijd zeg: dat komt omdat het meestal zo is dat ze niet goed vervoerd worden en niet dat je ze niet opneemt of binnenkrijgt. Het vervoer wordt uitgevoerd door je bloed insamenwerking met ijzer en chroom zogezeid, maar het wordt aangestuurd vanuit je thalamus. Dat is een klein eitje (eivormig centrum) middenin je hersenen, in het limbische systeem. Als je tekorten hebt, kan het dus ook komen doordat je thalamus geen seintjes doorkrijgt dat hij voedingsstoffen moet doorsturen.
Er zijn twee andere manieren om duidelijk te merken dat je chroom wel een duwtje kan gebruiken. Ten eerste is dat als je vreetbuien hebt. Chroom is gelieerd aan suikers, zoals insuline bijvoorbeeld. Heb je er een plaatselijk of algeheel tekort aan, dan heb je de hele tijd honger en kun je jezelf niet bedwingen. Je hebt vooral trek in zoete en ook wel vaak in hartige hapjes en je hebt er geen controle over. Je kunt dan wel chroompillen nemen, maar die helpen als je geluk hebt, een heel klein beetje en anders helemaal niet. Het is immers zo dat je een verstoorde chroomhuishouding hebt en die dien je te herstellen. Je hersenen moeten weer seintjes afgeven aan je organen die chroom nodig hebben – en andersom ook – dat er chroom moet komen. Dat moet je ze vertellen en dat is wat ik dus aan doe als werk. Eigenlijk wel een grappig idee, ja ik ben breinfluisteraar!
Toch is er nóg een manier om te weten dat je wat aan je chroom mag doen: als mensen over je heenlopen. Als ze je niet zien, niet respecteren, over je heenkijken, als je niet mee mag doen etcetera. Chroom sukkelt niet alleen je voedingsstoffen vakkundig door je bloed heen, maar trekt jouzelf ook het podium op! Ook al ben je de allerbeste computerprogrammeur ter wereld, de beste moeder, de aller-, allerbeste automonteur, kapper, leraar of de liefste mens: als je een chroomgebrek hebt, word je niet gezien en dat is dat. Tot zover over chroom!
