Een aantal verhalen heb ik op mijn website geschreven over wat ik met internationaal Jeugdzorg heb mogen meemaken. Niet alleen ik, maar heel erg veel kinderen. Seksueel kindermisbruik is echter onderdeel van een veel grotere maatschappelijke beweging en denkwijze, die helaas wijd gedragen wordt door mensen die niets weten van de schandelijke basis ervan. Ook ik geloofde er deels in, zó wijd verbreid is het. De elitaire groepering die wereldwijd enorm veel macht heeft, gebruikt pedofilie en kindermisbruik om de angst er bij de bevolking in te houden en om geld te verdienen. Daarmee kunnen ze ook de manier van denken van de bevolking zodanig beïnvloeden, dat zij de macht kunnen behouden. Pedofilie wordt daarmee ingebed in die wazige idee van de inclusieve samenleving. Vandaag ga ik het met je hebben over de academische kant van het verhaal. Dat gaat niet in één artikel uiteraard. Het worden er meerdere. Van nu af aan schrijf ik hierover, beter gezegd.
Dezelfde mensen die zo bezig zijn met het zogenaamd bestrijden van institutioneel racisme, worden tevens in verband gebracht met pedofilie en kindermisbruik. Ze zijn ook nogal bezig met het seksualiseren van kinderen. Een eerste verbindende brug tussen deze twee zaken is het diversiteitsprincipe en de idee van een inclusieve samenleving – waar pedofilie ook bij hoort als seksuele geaardheid. Laten we héél even stilstaan bij het schrikbarende feit dat pedofilie – het koesteren van seksuele gevoelens voor kinderen – tegenwoordig officieel verklaard is tot seksuele geaardheid middels de legalisering van politieke pedofielenpartij PNVD, hetgeen staat voor Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit. Hier een artikel van BNN/VARA, Spuiten en Slikken over seksuele aantrekking voor kinderen als geaardheid en vooral geen ziekte. Ik heb een paar heren gekend die hiermee worstelden. Ik verzeker je dat deze heren hun bizarre aantrekking welzeker ervoeren als ziekte en niet als een simpele geaardheid … Dit is de zoveelste omkering van normen en waarden, die door dezelfde club mensen wordt toegepast als die zogenaamde wetenschappelijke sociologische idee van “Critical Social Justice” (kritische maatschappelijke rechtvaardigheid), afgekort tot CSJ.
Een tweede verbinding tussen het inclusiviteitsdenken en seksueel kindermisbruik is dat als alles en iedereen erbij hoort in de maatschappij en mee mag doen – hetgeen participatie heet – het heel erg moeilijk wordt om iets als criminaliteit te zien. In de inclusieve samenleving horen criminele Marokkanen er immers ook bij en mogen die niet gestraft worden voor het in de fik steken van hele winkels, huizen en auto’s en het dagelijks vermoorden van mensen. Nee, zij dienen opgevoed te worden tot een participerende medemens en daar dienen miljoenen euro’s aan besteed te worden, tot in den treure. Zwarte mensen die de authentieke Nederlanders aan wie die land toebehoort keihard en onbeschoft uitschelden voor de meest vreselijke dingen, horen er ook “gewoon” bij en in plaats van gestraft te worden, krijgen zíj nu alle goede banen. Daartoe worden Nederlanders ontslagen. Zoals je net zag, horen zelfs pedofielen er tegenwoordig bij en … waar ligt in zo’n wollige samenleving de grens tussen wat wel en niet te tolereren is? Als je iedereen die slechte dingen doet, gaat belonen en je eigen bevolking achterstelt, bijvoorbeeld bij het toekennen van sociale woningen, hoe erg is het dan nog om kinderen te ontvoeren, te verkrachten, geestelijk en lichamelijk te mishandelen en illegaal te laten adopteren? Mishandelende en misbruikende ouders krijgen maar wát vaak de kinderen toebedeeld na een echtscheiding en wat de andere ouder ook doet, die krijgt ze daar nooit meer weg. Komen we uit bij de jeugdzorg.
Dat is de derde verbindende brug: Jeugdzorg kan totaal niet op tegen misbruikers van kinderen. Zodra een kind echt mishandeld wordt of misbruikt, laat de hele sector – Veilig Thuis, Kinderbescherming, SAVE, WSG, Jeugdbescherming, scholen, instellingen etcetera – het in de meeste gevallen onmiddellijk afweten. Pedofilie is te diep in het establishment van de machthebbers wereldwijd, maar vooral in Nederland doorgedrongen. En zoals je ziet, hebben deze mensen zichzelf ondertussen een wettig plekje veroverd in de maatschappij met hun vereniging Martijn en hun politieke partij. Het inclusiviteits- en wokedenken is een omgedraaide filosofie, die niets met feiten te maken heeft en ook niet met wetenschap, zoals je straks zult zien. Dit denken bestaat als allereerste binnen de jeugdzorg, aangezien daar mensen zitten, die sociale opleidingen als maatschappelijk werker, sociaal pedagoog of jeugdwerker gevolgd hebben. Dat zijn dé opleidingen van het wokedenken. Daar leren zij letterlijk dat zij hoger en beter zijn – professionals – dan de ouders met wie ze te maken hebben. Dat denken in een elite en een volk is de basis van het inclusieve denken, maar óók van kindermisbruik (dat is immers machtsmisbruik!) en als je zó denkt, heb je heel gewoon de feitenkennis en het ethische besef niet om mensen die kinderen misbruiken, verhandelen of illegaal (laten) adopteren, aan te pakken. Je gaat het allemaal zien!
Deze wetenschappelijke kant van de uiterst machtige woke gaat over deugen, politieke correctheid en machtsdenken. Een allang achterhaalde theorie uit de jaren ’60 van de vorige eeuw over discriminatie zoals racisme, seksisme, blanke overheersing en zelfs taalgebruik. Ik heb hier tijdens mijn studie van de sociolinguïstiek – de verbinding tussen sociologie en taalwetenschap – van alles over gelezen en er werkstukken over gemaakt. Toen ging de discussie nog over de vraag of het mannelijke en vrouwelijke in taal hetzelfde was als in de maatschappij en of je de dominantie van het mannelijke (vaker ‘hij’ dan ‘zij’ gebruiken bijvoorbeeld) kunt doortrekken naar dominantie van de mannelijke mens. Verstandige mensen zagen toen nog in dat het begrip ‘geslacht’ in taal niet hetzelfde was als geslacht bij mensen, dieren of planten. Ook ging het nog heel onschuldig over de vraag of objectief taalgebruik in de media wel of niet mogelijk was. Helaas hebben de minder weldenkenden zichzelf weten op te dringen, door eenvoudigweg te stellen dat iedereen die het niet met hen eens is, zich nog niet voldoende bewust is van het mannelijke dan wel blanke privilege. Zo is het alle alfawetenschappen vergaan: filosofie, antropologie, taalwetenschap, sociologie, psychologie, pedagogiek …
Eigenlijk moet je heel diep doordenken en vooral ook je logica uitschakelen om de ideeën van Critical Social Justice te kunnen doorgronden. Het zo diep nadenken en filosoferen over het leven ken je uit de joodse traditie. Ik heb het altijd heel mooi gevonden om joodse mensen bijvoorbeeld in films of boeken te zien discussiëren over zware onderwerpen van het leven, zoals ethiek, politiek en meer. Dat vind ik nog steeds, alleen is het wokedenken van de CSJ een karikatuur van deze mooie denkwijze. Woke is dat zogenaamde bewustzijn van dat er sociale onrechtvaardigheid zou zijn, die heel diep onder de oppervlakte in iedere blanke mens zou zitten. Het slaat totaal nergens op, want hoezo hebben alle blanke mensen – en dan vooral mannen – een denkwijze die verder niemand op de wereld zou hebben en die zó diep ingebakken zit? Die eigenschap is dan dat zij meer recht zouden hebben dan anderen op goede banen, geld en een mooi leven dan niet-blanken. Laat me je heel éven wijzen op heel erg veel Spanjaarden, Kroaten, Bosniërs, Slovenen, Polen, Grieken, Portugezen, Italianen, Oekraïeners, Witrussen en Russen die helemaal niet zulke fancy banen hebben en die in veel gevallen zelfs onder de armoedegrens leven. Allemaal blank!
Noord-Afrikanen zijn vervolgens óók blank en zeker niet rijk of geprivilegieerd te noemen. Net als Koerden die niet eens een eigen land hebben, veel Perzen, Afghanen, Pakistanen, Indiërs en mensen uit Bangladesh. Verder zijn er binnen de zogenaamde rijke landen, waar die verrekte blanken zoveel meer rechten zouden hebben dan anderen ook heel veel armen te vinden. In Nederland, Duitsland, Frankrijk, Zweden, Denemarken en noem eens een blank land waar géén blanke mensen te vinden zijn, die het níet zo goed hebben? Als blanke mensen werkelijk zoveel meer privileges, macht en rechten zouden hebben dan gekleurde mensen, zouden ze allemáál rijk en machtig zijn, toch? Bovendien zouden er dan geen gekleurde mensen in die landen zijn met hoge banen. Je ziet aan mij al dat dat nou niet echt zo is: blank en helemaal kapotgemaakt door de woke-club. In Nederland is het zelfs zo dat buitenlandse mensen veel minder gauw van hun kinderen afgeholpen worden dan Nederlandse – door Jeugdzorg. Nederlandse criminelen worden keihard aangepakt, maar buitenlandse niet en ook krijgen zij vaker coronaboetes van maar liefst €400 én een strafblad. De nieuwe persvoorlichter van de PvdA, Sanne de Bruin, mag blanken ‘middelmatig’ noemen en Natascha Harlequin, die niet eens presentatrice is maar advocaat, mag op SBS een programma presenteren met haar hatelijkheden jegens de blanke eigenaren van dit land. Ik zie nu niet gelijk bijzonder veel blank privilege.
Hierbij wil ik het laten voor vandaag, want als deze wetenschap nieuw voor je is, heb je heel wat te verstouwen! Bovendien heb ik in het menu onderaan mijn website een eerbetoon geschreven aan mijn hoogleraar sociolinguïstiek, dankzij wie ik één van de grootste passies van mijn leven heb ontdekt. Dankzij hem kan ik hier nu heel gemakkelijk op doorgaan om de samenleving te helpen sparen voor haar ondergang. Vanochtend werd ik op Twitter geattendeerd op een ongelófelijk moeilijke (voor mij dan) video op YouTube van een Amerikaanse wetenschapper: James Lindsay. Wel heeft het jarenlang verbeten blijven luisteren naar video’s, films en series in het Engels me geholpen om de taal beter te verstaan, want ik had geen ondertiteling nodig.
