Nooit heb ik geweten dat Karl Marx zó belangrijk was en nog steeds is in onze samenleving. Sigmund Freud heb ik altijd een rare kwast gevonden, dus daar heb ik niet veel over gelezen. Ik vond zijn initiële leerling Carl Jung veel en veel interessanter, want die stak zijn handen tenminste uit de mouwen en ging aan het werk om mensen genezen te krijgen van allerlei geestelijke ziektes en aandoeningen. Kennelijk had ik het anders moeten doen, want juist Marx en Freud blijken de grote sleutels om de strijd tegen de democratie en vrijheid door de liberale politiek van vandaag de dag te doorgronden en te doorbreken. Aan het werk, zou ik zeggen! Doet u mee?
Gisteravond keek ik, zoals ik iedere dag een paar keer doe, op YouTube om te zien of één van mijn grote voorbeelden nog een interessante video had achtergelaten. En jawel, ik scoorde een werkelijk sublieme radio-uitzending van Sebastian Gorka. U weet wel: voormalig Trumpadviseur, enorme humor, prachtige stem en Brits accent. En wie had hij in zijn uitzending? Echt waar: James Lindsay die eigenlijk wiskundige is, maar die een encyclopedie is op het gebied van Critical Theory. Deze man inspireerde mij om mijn website niet meer hoofdzakelijk te gebruiken om te schrijven over gezondheid, maar om die te vullen met scherp kritische en logische analyses over de tijd waarin we leven. Toen ik naar allebei gepromoveerde Lindsay en Gorka luisterde, miste ik het weer zo dat ik zelf door omstandigheden niet heb kunnen promoveren. Aan de andere kant zijn er genoeg mensen die het missen dat ze helemáál niet hebben kunnen studeren, dus waar klaag ik over? Vandaag komen er antwoorden op prangende vragen, met dank aan bovengenoemde twee heren en de ideeën die ik van hen kreeg!
Waar komt die destructieve gedachtengang van de critical theory vandaan?
Zelf had ik begrepen dat dat rare wokegedoe, dat inclusieve denken, antiracismegezever enzovoort – bij elkaar ‘critical social justice’ of nog algemener ‘critical theory’ geheten – gevormd is, omdat wetenschappers het maar niet eens konden worden over wat wetenschap nu eigenlijk is. Maar nee, het ligt dieper en het is een heel boos iets ook nog. In de jaren ’20 van de vorige eeuw waren aanhangers van Marx boos dat er in West-Europa en Amerika maar steeds geen marxistische revolutie op gang kwam. Een revolutie met als resultaat zo’n gewéldige totalitaire staat, waarin iedereen straatarm is en moet werken als een slaaf zonder enig bezit. Die marxisten waren intellectuelen en die zouden in zo’n staat de rijke elite zijn, ziet u wel. Daarom had en heeft deze ideologie zelfs 200 jaar na dato nog veel aanhang.
Omdat het met die marxistische revolutie maar steeds niet wilde lukken, besloten de marxisten dat dan de hele westerse cultuur maar naar z’n grootje moest. Een culturele revolutie, die moest er komen! Daarna zou de rest wel volgen, zo dachten deze marxisten. Zij hadden ideeën als “Freedom is fascism“, want het volk is immers dom plebs volgens hen en moet strak geleid worden door middel van repressieve tolerantie. Dat hield in dat iedereen “correct”moest denken, namelijk net zoals zij en dus extreemlinks. Er woedden boze en gewelddadige demonstraties, vooral in de VS, tegen institutioneel racisme en na de Tweede Wereldoorlog kwamen ook feministen en homofiele medemensen los. Je moest wel links activist zijn om erbij te horen en dus waren veel mensen dat. Ze hadden ook toen nog redelijk gelijk, want er was lang niet overal gelijkheid voor iedereen. Het is alleen zo jammer dat veel mensen toen doordraafden.
Het is dezelfde gedachtengang die Joe Biden erop nahoudt, wanneer hij zegt “Ik breng eenheid en ben er voor alle Amerikanen”. Wat hij daarmee bedoelt, is niet dat hij linkse en rechtse mensen met elkaar gaat verzoenen, maar dat hij alles wat en iedereen die niet links denkt, gaat verbannen. Dan moet iedereen wel links gaan denken of in ieder geval doen alsof en ja, dan lijkt het net alsof je eenheid hebt gecreëerd. Als iedereen die het niet helemaal met je eens is gewoon de mond gesnoerd wordt, is dat niet zo moeilijk natuurlijk. Marx vond al dat de puinhopen van de maatschappij wel tot geluk zouden worden verheven, als iedereen maar op de juiste manier dacht. Daarom wordt zijn leer utopisch genoemd: er klopt immers geen zak van. Er zijn uitgebreide theorieën over ontwikkeld hoe dat afbreken van de westerse joods-christelijke cultuur dan wel moest gebeuren. Onderaan dit artikel noem ik een paar wetenschappers met boeken van hen, die hier meer over vertellen. De wetenschap voedde deze rare ideologie namelijk. Deze boeken heb ik weer geleerd van James Lindsay.
Vrijheid versus losbandige driften
Deze mensen nu vinden het gebrek aan vrijheid onderdrukkend, maar met vrijheid bedoelen ze niet hun democratische rechten. Stemmen, je mening mogen uiten, je vrij kunnen bewegen, zelf je levenspartner, studie en beroep kunnen kiezen enzovoort. Neen, met vrijheid bedoelen zij ten eerste dat iedereen hetzelfde denkt als zij. Zij ervaren het als onvrij en zelfs als bedreigend, wanneer er mensen zijn die niet dezelfde gestoorde maatschappij willen als zijzelf en die ook actie ondernemen om een dergelijke maatschappij te voorkomen. Vrijheid is voor deze mensen dat zij hun zin krijgen en die totalitaire staat creëren die ze voorstaan. Ze voelen zich daarin niet gepiepeld, want dat is wat ze wíllen. Zij zijn dan ook van mening dat ze geweld mogen gebruiken om hun zin door te drijven. Repressieve tolerantie.
Ten tweede hebben ze een nog vreemdsoortiger idee over vrijheid en dat is het vrij zijn van biologische beperkingen. Dus dat je als vrouw geboren wordt, bijvoorbeeld, of als man. Het kan wel zijn dat ze gedurende hun leven opeens een man willen zijn of zelfs helemáál geen geslacht willen hebben. Dat ze opeens zwart willen zijn, Aziatisch in Indiaans. Dat ze getrouwd zijn en eigenlijk monogaam, maar dat dat op een dag niet meer bevalt en dat ze dan met een ander willen gaan. Of met meerdere anderen. Dat ze SM willen bedrijven, seks met minderjarigen willen of weet ik wat ze allemaal nog in de kop krijgen. Ik overdrijf uiteraard schromelijk, maar dat is omdat ik wil aangeven hoever deze logicavrije ideologie kan gaan. Het komt vaker voor dan u wellicht denkt, dat dit soort mensen helemaal van God losraakt en ernstig de fout ingaat. Vooral in de jaren ’60 tot en met ’80 kwam dat veel voor. Het komt omdat ze onder vrijheid verstaan dat iedere drift die er in hun koppeke opkomt, onmiddellijk bevredigd dient te worden. Daar moet geen logica tussenkomen, zo voelen zij. Niet iemand die het over waarheid heeft, want daar moeten ze niks van hebben.
Zij willen alle natuurlijke grenzen vervagen. De grenzen van hun land, de grenzen tussen nationaliteiten, culturen en mensenrassen, de grenzen van gezonde seksuele relaties, van een gezonde opvoeding en gezond onderwijs voor onze kinderen en zelfs grenzen van hoe je omgaat met dieren of met de natuur. Iedereen moet overal vrij kunnen wonen, als je ergens nieuw komt wonen, moet je ook onmiddellijk alle burgerrechten hebben en alles, maar dan ook álles moet maar vrijelijk kunnen. Vooral slechte dingen die onvruchtbaar zijn en ongeluk brengen. In deze doctrine worden dieren vaak juist verheven tot boven de mens staand, omdat ze trouw en lief zijn. Ze worden helemaal aanbeden, terwijl dieren hoe lief ze ook zijn, niet de intelligentie van een mens hebben. Deze mensen heeft hun eigen intelligentie ook aan de kant gezet, teneinde hun grenzen te kunnen laten vervagen en daarom krijgen ze de vreemdste gedachten. Dat je bjivoorbeeld geen dierlijk voedsel mag eten, terwijl iedere bioloog en diëtist weet dat mensen alleseters zijn en vlees en zuivel nodig hebben om lichamelijk en geestelijk gezond te blijven.
Het is natuurlijk een mentale stoornis en daarbij een gebrek aan volwassenheid, als iemand altijd per se zijn of haar zin direct moet hebben. Toch ben ik opgegroeid bij een pleegmoeder die zó agressief werd wanneer ze éven haar zin niet onmiddellijk kreeg, dat mijn pleegvader 24/7 voor haar beschikbaar moest zijn. De oorzaak was een niet behandelde nymfomanie en zo is het cirkeltje rond. Er was niet te leven met die vrouw, maar u kent Jeugdzorg wel. Daar denkt men ook op deze verwrongen manier. Freud had gelijk dat best veel driften die mensen zich in de kop halen, seksueel van aard zijn. Daar kan een mens heel naar van worden en om weer terug te keren naar normaal, moeten ze het aandurven om niet meer die directe bevrediging van hun behoeften te eisen. Het is net zo’n erge verslaving als een verslaving aan heroïne of cocaïne. Als je dus zelf voor je lol alle grenzen van normaliteit die je van nature bezit, forceert, is het bijna niet te doen om weer te genezen. Laat me het zo maar zeggen.
Het resultaat van de Marx-Freudmix
Waarom vinden deze cultuurmarxisten die vrije driften nou zo belangrijk? Dat was mijn eerste vraag. Misschien vraagt u het zich ook wel af. Als logisch mens kun je je immers niet voorstellen dat het leven op impulsieve driften tot geluk zou kunnen leiden. Dat doet het ook niet. Het leidt tot diep ongeluk, tot diepe innerlijke verscheurdheid en een gat in je ziel. Het leidt tot criminaliteit, maffia en prostitutie. Deze onechte vrijheid maakt mensen juist tot slaaf van hun eigen overtuigingen en driften. Het maakt dat ze niet meer logisch kunnen denken en steeds verder wegdrijven bij zichzelf. Het allerergste is nog dat zulke mensen hun kinderen ook vaak opvoeden door hun aangeboren besef van goed en kwaad te breken. Bijvoorbeeld het seksualiseren van jonge kinderen op school, dat de laatste tijd hot & hip is. Maar ook het intellectueel remmen van slimme kinderen is een voorbeeld hiervan. Dat is gewoon verkeerd, maar als je je er als ouder tegen verzet, krijg je Jeugdzorg op je dak en kun je je kinderen nog kwijtraken ook. De “pedagogiek” van Jeugdzorg staat deze bizarre gang van zaken immers juist voor.
Een ander vlak: wat dacht u van het ongebreideld toelaten van steeds weer nieuwe immigranten in ons land? De meesten van hen hebben geen opleiding, geen vak en zijn zwaargelovig moslim. Die kunnen hier nooit aarden of gedijen en dus moet de overheid hen onderhouden met allerlei uitkeringen. Ze krijgen de woningen waar Nederlanders jarenlang op moeten wachten, zo toegewezen en dat zet natuurlijk kwaad bloed. Wat dacht u ook van het toelaten van biologische mannen, die vandaag even vinden dat ze vrouw zijn, tot vrouwensporten? Vrouwenkleedkamers, douches en toiletten? Dat kan toch niet? Op deze website kunt u zien hóéveel sterker een man is dan een vrouw. Een jongenselftal van de middelbare school verslaat met gemak het beste professionele vrouwenteam met voetbal en kijkt u zelf maar.
Wanneer iemand maar verscheurd genoeg is, kan die geen anderen meer aanzien die nog wel normaal zijn en dus gelukkig. Dan willen ze die ook afbreken. Mensen met een gat in hun ziel zijn ongenadig jaloers op iedereen die het geluk nog kent. Misschien begrijpt u nu de blinde haat tegen Donald Trump door Democraten en dezelfde blinde haat tegen Thierry Baudet in Nederland. De haat nu weer tegen Amerikaans parlementslid Marjorie Taylor Greene, die het aandurfde om een aanklacht tegen Joe Biden in te dienen. De blinde haat ook tegen mij, want dat is de reden waarom ik zo heb moeten lijden in mijn jeugd en tot op de dag van vandaag: omdat ik het paradijs nog in me heb zitten. Het besef van hoe je gelukkig kunt leven. Dat maakt verloren mensen razend en straalagressief van jaloezie. Ik zal erover vertellen, want er is een manier waarop dat kan zónder dat je per ongeluk woede opwekt bij anderen.
Terug naar normaal
Het kan zijn dat u me nu áártsconservatief vindt, maar feitelijk gezien ben ik dat niet. Mijn logica werkt nog goed en daarmee mijn gevoel voor wat goed en slecht is. Goed betekent hier ethisch goed, maar ook vooral gelukkigmakend. Dat is namelijk hetzelfde. Gaan we. Vrije seks maakt níet gelukkig. Wat wél gelukkig maakt, is seks binnen een vaste relatie. Seksualiteit is liefde, geen doorgeslagen drift. Dat wil niet zeggen dat standjes en toestanden niet toegestaan zouden zijn. Dat zijn ze natuurlijk wel, zolang ze maar niet maken dat je je relatie niet meer wilt. Dan is de grens bereikt van wat gelukkig maakt. Het moet uit liefde voor de ander gedaan worden en daar een uitdrukking van zijn. Pure liefde is niet raar of ouderwets, maar het mooiste cadeau dat we van God hebben gekregen. Samen met ons logische denken, dat onderscheid kan maken tussen wat waarheid is en wat niet.
Vasthouden aan wat je zelf wilt, maakt niet gelukkig. Het je op een ander richten en die blij willen maken, maakt wél gelukkig. Driften hoeven niet gelijk bevredigd te worden en je hebt er veel minder last van, als je het belang van anderen vooropzet. Niet egoïstisch zijn dus, want dat maakt niet gelukkig. Hoe meer begeertes je bevredigt, des te meer nieuwe erbij komen om óók bevredigd te worden. Stop je dat proces door eerst na te denken of je die nieuwe drift wel echt wilt, dan krijg je er steeds minder van. Je linker hersenhelft is namelijk degene die logisch denkt, maar die ook altruïstisch is. Altruïsme maakt gelukkig. Bedenk maar eens hoe vol je je voelt, wanneer je iets voor een ander doet. Dat gevoel heb je altijd, wanneer je je logica weer aanzet en niet meer zo op jezelf gericht bent. Ja, ondanks mijn gruwelijke levensomstandigheden ben ik van binnen altijd gelukkig! Daarom laat Jeugdzorg me niet los, want ze zijn woedend op me. Maar dat is hún probleem!
Een goed voorbeeld van iemand die zo erg op zichzelf is gericht dat ze helemaal verliefd op zichzelf is, is SigridKaag. Minister van Buitenlandse Zaken, die altijd precies dat doet wat in haar hoofd opkomt en waag het niet naar tegen te spreken. Dan voelt ze zich onvrij en gaat ze je voor gek zetten in de media. Kajsa Ollongren is er ook zoeen. Deze dames zouden er goed aan doen om zich eerst eens af te vragen of iedere gedachte die ze in de kop krijgen, wel goed is voor het land dat ze horen te dienen. Niet gelijk doordrammen, maar eerst verstand gebruiken en analyseren wat zo’n plan eigenlijk wel met het land doet. En of de mensen die het aangaat, het eigenlijk wel willen. Zij hebben immers polititieke leiders gekozen om hun belangen en hun wil uit te voeren. Niet iedere irrationele drift, maar hun goed doordachte ideeën over wat goed is voor hun land. Dan kun je, als je eenmaal gekozen bent, niet zomaar gaan doen wat je zélf leuk acht. Mark Rutte en Hugo de Jonge zouden dit stuk ook wel mogen lezen! Hun regering is gevallen, maar ze gaan gewoon door met slechte dingen voor het land doen, omdat ze dat zélf willen. Nee, ze zitten er voor het land!
Een korte analyse
Uiteraard is dit slechts een korte analyse. Ik zou er boeken over vol kunnen schrijven, maar daar heb ik de gezondheid niet voor. Het heeft bovendien pas zin, wanneer irrationele driftkoppen zoals Google, Jeugdzorg/ISS/FIOM, Twitter en Facebook me de weg vrijlaten om het publiek te bereiken. Waarom moet je een boek schrijven als het toch door niemand gezien wordt en geen uitgever zoveel vrijheid durft te publiceren? Ik ben immers niet aan een universiteit verbonden en moet dus vechten om een boek uitgegeven te krijgen. U mag het vandaag doen met dit artikel en hieronder vindt u een lijstje boeken, waarin u meer kunt lezen. Zelf zal ik er ook nog wel meer over schrijven, want het onderuithalen van deze verkeerde manier van denken is cruciaal om ermee te kunnen afrekenen. Alleen dán kunnen we een leuke maatschappij opbouwen, waar iederéén het leuk heeft en niet alleen een doorgedraaide groep narcistische mensen.
Bibliografie, voorgesteld door James Lindsay:
- Cynical Theories, James Lindsay & Helen Pluckrose. Dat is kritiek op het Critical Theory-denken.
- De website van James Lindsay, New Discourses.
- Repressive Tolerance, Herbert Marcuse, essay uit 1965.
- Alles wat u kunt vinden over “Erfahrung und Erlebnis” door Walter Benjamin, bijvoorbeeld dit van Stanford. In het Engels is het woord ‘beleving’ er niet, want dat heet experience, net als ‘ervaring’.
- Eros and Civilisation, Herbert Marcuse, 1955.
- Verschillende boeken van Antonio Gramsci gedurende de Tweede Wereldoorlog in de gevangenis geschreven. Dat gaat over de vijf pilaren van de maatschappij, die volgens hem moeten worden omgesmeten om communisme te verkrijgen.
- Pedagogy of the Oppressed, Paulo Freire (Brazilië).
- Walter Rauschenbusch over ‘incrementalisme’, begin 20e eeuw.
- Ideology, Culture and the Process of Schooling, Henry Giroux 1981: over hoe je kinderen ombouwt tot kritische theoristen.
