Vandaag ga ik het eens even opnemen voor mensen die in eindeloze en uitzichtloze juridische geschillen verstrikt zitten. De Nederlandse overheid staat er internationaal om bekend dat zij geen enkele wet respecteert. Hier interpreteren rechters zelf even de wet in plaats van die te lezen en toe te passen, waarbij ze alleen kijken naar hoe ándere rechters dit al eerder hebben gedaan. Dit doen zij onder bescherming van de termen jurisprudentie en beleid. Bovendien stigmatiseert en censureert de Nederlandse overheid mensen die anders denken. Dat is geen best punt voor de mensenrechten in dit land. Een stevig onderwerp vandaag.
Niet alleen overtreedt de Nederlandse staat dagelijks haar eigen wetten en verdragen, maar zodra er ergens pedofilie in het spel is, drukken zij schielijk hun snor. Wie staat er dus aan het roer in dit land? Jawel, de pedofiele beweging. Als dat niet zo was, had tweedekamerlid Pieter Omtzigt gewoon verder kunnen gaan met het onderzoek naar Joris Demmink. In ieder zichzelf respecterend land op de wereld, zelfs een derdewereldland als de Filippijnen of Algerije, jaagt de overheid zo hard zij kan op pedofielen en sluit ze die op. Maar Nederland niet! Vorig jaar nog weer achtte Ferd Grapperhaus, nota bene minister van Justitie (en Veiligheid) dat het pedofielenhandboek de wet niet zou overtreden. Inmiddels wil hij het boek onder druk van een boze bevolking toch maar wel strafbaar stellen, maar dit is nog altijd niet gebeurd. Dit is dus een boek waarin staat hoe je kinderen moet verkrachten … Echt heel normaal om dat wettelijk te achten. Laten we het boek dan ook maar gelijk op de kleuterschool behandelen, niet? En laten we sowieso de wetten maar afschaffen. Je hebt er alleen maar last van.
Rechters en hun politieke opvattingen
Vorig najaar overleed één van de rechters van de Amerikaanse Hoge Raad, the Supreme Court, namelijk mr. Ruth Bader Ginsburg. Er moest een nieuwe rechter voor haar in de plaats komen. Aangezien de Democratische partij mogelijk aan de macht zou komen en dan net zo’n interpreterende rechter als we hier hebben, zou installeren, deed president Trump dit nog. Dat was volkomen terecht, want het was zijn regeerperiode en ook was het niet zijn schuld dat er inmiddels drie rechters waren overleden of afgetreden tijdens zijn tijd als president van het land. Hij stelde mr. Amy Coney Barrett voor. Niet omdat zij christelijk en conservatief (Republikeins) is, maar omdat ze naar de letter van de wet kijkt en die niet zelf gaat zitten interpreteren. Waarom héb je anders wetten? Als iemand een zaak wil winnen door een wet naar zichzelf toe om te buigen, heeft diegene de verkeerde wet uitgekozen. Is er voor een bepaald onderwerp geen bijdetijdse wet, dan kan iedere burger een voorstel indienen bij één van de senatoren of parlementsleden om een dergelijke wet op te stellen. Dát is democratie!
President Trump is wereldwijd enorm geframed om zijn aanstelling van deze nieuwe rechter. Er werd gezegd dat hij niet zoveel rechters “in zijn belang” zou mogen aanstellen, terwijl geen enkele wet of regeling dat verbiedt. Het is ook niet zo dat hij vijf maanden voor het mogelijke einde van zijn regeertermijn al geen president meer zou zijn of bepaalde bevoegdheden niet meer zou hebben. Bovendien is het juist in het belang van het land om een rechter in de Hoge Raad te hebben, die al jaren als objectief geldt en geen mensen voortrekt, door wetten om te buigen naar haar eigen belang. Het zijn de Democraten, die al jaren proberen de Hoge Raad uit te breiden van negen naar dertien rechters (‘pack the court’). Afgezien van de enorme kosten die zo’n stunt met zich meebrengt en de afwezigheid van enig nut hiervan, is er geen enkele reden waarom het goed zou zijn voor het land om zóveel Democratische rechters te hebben. Het hele evenwicht is immers verdwenen.
Hier in Nederland stemmen bijna alle rechters D’66, de polderDemocraten. Niemand die stelt dat er meer variatie zou moeten zijn qua levensvisie op rechtbanken. D’66 is toch echt de meest corrupte partij in Nederland en de partij met de meeste schandalen. Een paar voorbeelden: Kajsa Ollongren die het referendum afschaft, de vrijheid van meningsuiting in de weg staat en andersdenkende politici zoals Geert Wilders en Thierry Baudet, uitscheldt voor extreemrechts en racist. Sophie in ‘t Geld – oh sorry in ‘t Veld oeps – die tonnen met onterechte subsidies ontving van de Europese Unie en haar partij die jaren later, toen het schandaal uitkwam, liet terugbetalen. Alexander Pechtold die blijkbaar niet weet dat hij een als cadeau gekregen penthouse niet bij de belastingen hoeft op te geven als bezit. Deze dingen kunnen alleen maar gebeuren, omdat de rechters massaal lid van D’66 zijn en deze partij altijd steunen. Ik stop hier, want anders moet ik een boek schrijven. Het is terecht dan men in de VS naar een evenwicht zoekt qua politieke en dus levensopvattingen van rechters en het is onterecht dat Nederland dit nalaat.
Wetten en verdragen
In ieder land is een grondwet, een stelsel van allerlei andere wetten die het leven zo’n beetje reguleren en dan zijn er een aantal internationale wetten en verdragen. De grondwet is de basiswet en daarin worden de meest basale zaken geregeld. Voorbeelden van andere wetten zijn het strafrecht, de woningwet, de jeugdwet enzovoort. Internationale verdragen zijn vooral het EVRM, Europees Verdrag voor Rechten van de Mens van de Europese Raad (die breder is van de EU) en het IVRK, het Internationale Verdrag voor Rechten van het Kind. Ook zijn er internationale handelsverdragen enzovoort. In Nederland staat in artikel 94 van de grondwet dat internationale wetten en verdragen voorrang hebben boven de nationale:
Binnen het Koninkrijk geldende wettelijke voorschriften vinden geen toepassing, indien deze toepassing niet verenigbaar is met een ieder verbindende bepalingen van verdragen en van besluiten van volkenrechtelijke organisaties.
In artikel 93 van de grondwet staat nog het volgende:
Bepalingen van verdragen en van besluiten van volkenrechtelijke organisaties, die naar haar inhoud een ieder kunnen verbinden, hebben verbindende kracht nadat zij zijn bekendgemaakt.
En nu de praktijk. Een levensgroot probleem in Nederland is het zich eeuwig onterecht met gezinnen bemoeiende Jeugdzorg. Deze gigantisch uit de kluiten gewassen bult van organisaties die voor het gezin zou moeten staan (maar dat niet doet), heeft onbeperkte macht gekregen om ouders te framen, hen aan de kant te schuiven en scholen, artsen en zichzelf daarvoor in de plaats te zetten. Zij staan een ongestoord gezinsleven in de weg en dat is verboden bij artikel 8 van de EVRM. Kinderen zijn tegenwoordig meer bezit van de staat dan behorende aan hun ouders. Vooral wanneer er misbruik wordt geconstateerd, worden kinderen daaraan bewust blootgesteld en zij worden er nooit, maar dan ook helemaal nooit tegen beschermd. Als ouders zich in een rechtszaak of een klacht dan wel bezwaar aan een jeugdzorginstantie beroepen op artikel 8 EVRM (recht op gezinsleven zonder inmenging) of op één van de artikelen van de IVRK, trekken zowel rechters als klachtencommissies en het hele jeugdzorg zich daar niets van aan en gaan ze gewoon door met de kinderen (laten) mishandelen.
Jeugdzorg heeft protocollen en valt onder verschillende wetten – de jeugdwet, maar ook gewoon de grondwet en iedere wet in dit land. Toch houdt het zich letterlijk nergens aan. Alleen als ouders geld en tijd genoeg hebben om helemaal langs alle rechtbanken in Nederland te gaan en dan uitkomen bij het Europese Hof in Brussel, krijgen ze vaak hun verdiende gelijk. Lang niet iedereen is daar echter toe in staat. Iedere keer weer krijgt Nederland een flinke uitbrander van datzelfde Europese Hof, maar het kan ze gewoon niet boeien. Dit geldt ook voor kinderen die problemen op school krijgen, doordat ze er niet gewenst zijn en niet leuk behandeld worden door hun leerkrachten. Ik heb zo vaak meegemaakt dat een kind dat op één school niet kon leren, dat op een andere school waar het wél welkom was, opeens toch kon, maar veel scholen staan in de weg dat ouders een nieuwe school zoeken door hen te framen. Enorme problemen zonder enige reden zijn het gevolg en dat komt omdat Nederland geen respect voor zijn eigen wet heeft. Er geldt hier maar één recht en dat is dat van de sterkste. D’66 en VVD.
Waarom is interpretatie van wetten verkeerd?
In Nederland kijken rechters niet gewoon naar wat er nou eigenlijk in een wet staat. Ze kijken gelijk naar de vraag: hoe wordt deze wet meestal door anderen uitgelegd? Dat wordt ook wel jurisprudentie genoemd of beleid. Jurisprudentie is het kijken naar voorgaande gevallen, waarin is afgeweken van een bepaalde wet. Beleid is de manier waarop er meestal met een wet wordt omgegaan. Het is niet correct om alleen maar op deze manier met wetten om te gaan, want zo hebben die geen kracht meer. De wetten zelf gelden in feite niet meer en als je zover komt in een land, zou je je moeten afvragen of je je wetten niet eens moet bijstellen of anders je rechters eens goed moet bijbrengen dat het toch wel de bedoeling is dat zij de wet respecteren.
Iets anders wat namelijk in de hand gewerkt wordt, als wetten niet meer worden toegepast, is dat burgers door de overheid geframed en belasterd worden. Zoals ik al schreef, gebeurt dat veelvuldig in de jeugdzorg, waardoor enorm veel kinderen onterecht uit huis worden geplaatst of ouders jarenlang zonder reden opgescheept zitten met een tegenwerkende voogd. Zoals u weet, heb ik mogen meemaken hoever de overheid kan gaan met het onterecht beschuldigen van burgers en hoe ze mensen helemaal kapot kunnen maken. In dit artikel kunt u zien hoe vaak jeugdzorg zich onterecht bemoeit met gezinnen, hoeveel fouten ze daarbij maken en hoeveel niet meer te herstellen ellende en trauma’s bij kinderen én ouders zij daarmee veroorzaken. Aan de zo onrechtvaardige toeslagenaffaire kunt u zien hoe de belastingdienst – ook overheid immers – mensen volledig financieel afbrandt en het bovendien stelselmatig verrekt om hun fouten te corrigeren. Waardoor is dit mogelijk? Wel, doordat de wetten hier niet gelden en daardoor de burgers veel te zwak staan tegenover de overheid. Zelfs de allersimpelste rechtszaak of zelfs maar klacht tegen de overheid kun je als burger nooit winnen, maar Nederland noemt zichzelf nog altijd met valse trots een rechtsstaat. Welbeschouwd is dit al tientallen jaren niet meer correct.
Ondermijning van democratie en rechtsstaat
Iets wat steeds meer burgers grote zorgen baart, maar door de overheid én de media wordt gebagatelliseerd tot ‘complotdenken’, is het feit dat wij onze mening niet meer mogen uiten. Ja, thuis wel en op het werk, maar niet in de media of op de sociale media. Als je het niet eens bent met het coronabeleid bijvoorbeeld, mag je de feiten waarop je je baseert, niet uiten op sociale media: zo’n bericht wordt onmiddellijk verwijderd. In Google kun je sinds vorig jaar geen enkel bericht meer vinden, dat een andere mening vertegenwoordigt dan die van de overheid. Ondertussen worden we gepiepeld, thuis gevangen gezet en ziek gemaakt door verplichte mondkapjes. We mogen onze opa’s en oma’s niet of nauwelijks meer bezoeken en moeten ons zo ongeveer verplicht laten inenten met een vaccin dat niet degelijk getest is, dat ons ziek maakt, dat veel mensen langdurig ernstig verlamt (!) en waar redelijk wat mensen zelfs aan overlijden. Dit wordt wel bijgehouden in statistieken, maar die worden voor het publiek verkeerd uitgelegd en als je die uitleg corrigeert, word je uitgescholden voor complotdenker en nepwetenschapper.
Op school krijgen kindertjes van 5 jaar vanaf dit jaar “les” in wat een seksuele handeling is en komen er dragqueens seksuele boeken voorlezen, waarbij ze de kinderen onzeker maken over de belachelijke vraag of ze later misschien wel een jongetje willen worden of juist een meisje. De overheid juicht dit nog toe ook en als je er als ouder niet mee instemt, haalt de school jeugdzorg erbij met een baal leugens van heb-ik-jou-daar. Er is wel degelijk sprake van ondermijning van democratie en rechtsstaat en zelfs van direct gevaar voor onze kinderen. Die moeten ook al met mondkapjes, die al zo vaak als zeer schadelijk zijn bewezen, rondlopen, afstand houden en maar liefst 10 hele dagen thuisblijven, als een onbetrouwbare PCR-test uitwijst dat ze zogenaamd ‘besmet’ zouden zijn met het coronavirus. Dat kan zo’n test niet eens aantonen en de maker ervan heeft dat voor zijn overlijden duidelijk op een video verteld. Maar niemand luistert ernaar en als je ‘lastig’ wordt gevonden in Nederland anno 2021, raak je al heel gauw je kinderen kwijt. Of je baan en je reputatie of allemaal, zoals mij is overkomen. En ik hád niet eens afwijkende meningen en ook geen kind dat het niet goed deed op school. Moet u nagaan.
De meeste mensen begrijpen dit probleem totaal niet, omdat je in Nederland gedwongen wordt te vinden dat het hier allemaal zo democratisch en vrij is. Maar de mensen die tegen de coronamaatregelen demonstreren in Amsterdam, Den Haag en in welke stad ook, worden verrot geslagen door een zwaar agressieve politie, terwijl mensen die tegen racisme demonstreren en wél agressief zijn, als baby’s worden onthaald. Toch wil geen krant of nieuwswebsite die vindbaar is met behulp van Google en dus bereik heeft onder de mensen, erover schrijven en wil geen enkel radio- of tv-programma het uitzenden. Integendeel: daar worden vrijheidsdemonstranten belasterd, uitgescholden voor wappies en ervan beschuldigd dat zij zogenaamd zouden zorgen dat de coronamaatregelen zolang duren.
Nee, juist niet: de overheid is degene die ons niet meer vrijlaat en die vastbesloten is om ons nooit meer terug te laten gaan naar het normale leven van vóór het ontdekken van dit virus. De demonstranten willen juist nú onze vrijheid terug, omdat al die maatregelen alleen maar het bedrijfsleven en alles eigenlijk om zeep helpen, terwijl ze geen enkel positief effect hebben op het virus of op de samenleving. Iedereen wordt depressief en het aantal zelfmoorden wordt verdoezeld, maar loopt wel degelijk enorm uit de hand. En de kindermishandeling ook met al die thuiszittende kinderen. Is dat niet erg dan?
Een echte rechtsstaat
Dit alles zou nooit kunnen in een land dat zijn eigen wetten en ook internationale verdragen respecteert. Daarin zou een framende en lasterende overheid bestraft worden en zouden mensen die ontslagen zijn of anderszins hun reputatie, gezin en vrijheid kwijtgeraakt zijn, omdat ze een andere mening hebben, direct worden gerehabiliteerd. Maar hier in Nederland is er ten eerste zoals gezegd geen variatie in rechters, want ze stemmen allemaal D’66 en interpreteren rechters zelf bovendien de wetten naar hartelust. We leven daarmee eerder in een jungle dan in een modern democratisch land!
Nog één laatste voorbeeld om mee af te sluiten. Google filtert tegenwoordig zoekresultaten op mening. Als iemand die een website of artikel bij de zoekmachine aangemeld heeft, een andere mening dan die van de overheid heeft, wordt zijn of haar werk gecensureerd. Het is al erg zat dat Google dit doet! Maar hoe erg het filteren is, hangt toch wel af van het land waar u zich bevindt. In Polen mogen Facebook en Twitter geen berichten verwijderen vanwege een mening, bijvoorbeeld. In Amerika is een hard gevecht aan de gang om keihard en duidelijk te verbieden dat sociale media censuur plegen. Er zijn goede wetten voor, maar ook daar heb je dan die rechters die zelf de wet interpreteren en daardoor zijn er mazen ontstaan in de mediawet.
In Nederland is het zelfs al zover dat Kajsa Ollongren en Sigrid Kaag – beiden D’66 – willen dat alleen mensen die het met de overheid eens zijn, op het internet mogen. Ik kan het artikel waarin het stond, niet meer vinden. Wel vind ik een ander artikel, waarin ze stelt dat mensen niet anoniem zouden mogen reageren op het internet. Ze wil dat mensen een ID-bewijs moeten overleggen om überhaupt een internetaccount te kunnen aanmaken. Net zo goed heel kwalijk, mijns inziens. Zolang je je leven niet veilig bent qua censuur, moet je anoniem op sociale media kunnen zijn. Moeten die onze privacy maar beter beschermen. Bovendien kan ik er dan niet meer op, want ik ben door de Nederlandse overheid expres verwisseld met iemand anders en in mijn ID-gegevens staat een totaal verkeerde naam. Iedereen kent me als Natassa Vassiliou, zelfs de overheid, maar ik wil de naam van mijn ijzingwekkende en overigens allang overleden pleeg”ouders” nooit meer zien. Nooit meer.
Zo ziet u maar hoe belangrijk het is dat een rechtsstaat naar behoren functioneert. Mensen met een D’66-achtig gedachtegoed willen dat iedereen net zo denkt als zij. Zij achten zichzelf normaal en achten iedereen die anders denkt dan zij of meer naar feiten kijkt dan zij, abnormaal. Zij hébben deze mening alleen maar omdat ze te lui zijn om verder te kijken dan hun neus lang is. Deden zij dat wel, dan zouden ze tot de conclusie komen dat heel veel van wat de overheid tegenwoordig allemaal vindt en ook doet, helemaal niet in het belang van ons land is en van onze mensen, dieren en natuur.
Als u meer over dit onderwerp wenst te lezen, heb ik hier nog een keigoed, raak en messcherp artikel over het feitenvrije denken in de rechtbanken van Nederland.
