Door een discussie in mijn stamcafé Twitter herinnerde ik me vandaag weer dat heel veel mensen waar ik vroeger tussen zat, geen idee hebben van hoe je eigenlijk een land regeert. Wat daar allemaal bij komt kijken, hoe je politieke problemen analyseert en oplost en hoe je overzicht krijgt en houdt over hoe alles reilt en zeilt. Wij dachten toen dat je daarvoor toch minstens minister moest zijn en zelfs dan. Nee, want toen ik een jaar of wat geleden eerst op Facebook en toen dus op Twitter’s allemaal zelfbewuste mensen tegenkwam, bleken die dat allemaal wél te weten. En dankzij hen ik nu ook! Ik wilde het eigenlijk over stikstof hebben, want daar is nog een interessant verhaal over, maar kwam in het nieuws iets tegen over Oezbekistan wat voorrang heeft.
Eén van de redenen waarom ik niet zo heel veel weet als de meeste mensen met wie ik nu omga, is omdat ik vroeger zo mishandeld werd. Vloeken deden mijn illegale pleegouders niet, want ze gingen naar de kerk en dan mocht dat niet, maar ze wisten alles wel te zeggen én te slaan. Op zulke momenten, die zo talrijk waren dat ik (een hoogbegaafd nerdje) bleef zitten op school en met heel veel moeite mijn studie heb voltooid, mocht ik geen tv kijken, waardoor ik niet wist wat er op de wereld gebeurde. Let maar op. Voorlopig blijf ik alles opzoeken.
Onze situatie momenteel
We gaan vandaag ook heel even praten over mishandeling, maar dan van de grond in Afrika. Ik wil namelijk altijd eerst heel even in een grove schets de situatie waarin we ons momenteel bevinden, weergeven, voordat ik naar het onderwerp van de dag ga. Zelf vind ik dat altijd handig en ik hoor terug van anderen dat zij dat ook vinden, dus hier gaan we! Ik beloof dat ik er meer over zal schrijven, maar nu heel kort: in Afrika zit veel te weinig stikstof in de grond en dat is de reden waarom de landbouw daar zo’n laag rendement heeft en de Afrikanen, vooral die ten zuiden van de Sahara, heel veel voedsel moeten importeren. De oorzaak lijkt te liggen in uitputting van de grond. In Nederland schijnt dan weer te véél stikstof te zijn, hoewel daarover de meningen hevig verschillen en de feiten uitwijzen dat we netjes onder de internationale maatstaven zitten. De volgende keer zoek ik uit of we niet wat stikstof richting de Afrikanen zouden kunnen sturen, maar nu eerst verder.
Nederland is internationaal erg in het nieuws vanwege de boerenprotesten, helemaal tot in de VS en Australië aan toe. Maar het zijn ook de achtergronden áchter die protesten, die daar wel en hier niet verteld worden: de vraag of het klimaatverhaal met dat hele getrek over stikstof wel klopt. In de Zwitsers-Duitse media stond vandaag een stuk over Nederland, dat zichzelf als voortrekker profileert op het gebied van alle plannen van het WEF voor energietransitie (dus groene energie), massa-immigratie zoals nooit tevoren en nóg meer lockdowns en vaccinatiecampagnes vanaf volgende maand al en dat is over minder dan twee weken!
De mensen hebben er genoeg van om altijd maar eenzijdig nieuws naar zich toe te krijgen en hebben in steeds groteren getale door dat bijvoorbeeld de coronavaccins geen zuivere koffie zijn. Deze week stond al in de kranten dat 70% van de mensen in Nederland tabak heeft van de inentingen en zich niet weer gaat laten spuiten. En nu stond dat bericht dus ook in de Zwitserse media. Onderaan het bericht staat een link naar het originele bericht in het Nederlands, maar het is juist zo leuk dat Nederland in het buitenland ook in het nieuws staat.
En dan … Oezbekistan!
Terwijl ik mijn nieuwsmails aan het lezen was, vond ik iets wat ik superbelangrijk vind om over te schrijven: de situatie in Oezbekistan. Wit-Russisch president Loekasjenko had in januari dit jaar al voorspeld dat men daar, na Kazachstan eerder dit jaar, ook een regime-change wilde proberen door te voeren en dat het weer eens Amerikaanse plannen waren. Helaas kreeg hij gelijk en is het kortgeleden bar en boos geweest in Oezbekistan. Hun president schijnt gezegd te hebben dat hij een provincie in het land, Karakalpakstan, haar autonomie wilde afnemen en volgens het nieuws regent het daarom nu opstanden, hoewel de president zijn woorden allang heeft teruggenomen. Daar wilde ik meer over weten en dus beluisterde ik een uitgebreide video erover van een hoogleraar die er héél veel van weet. Dat is deze video hier en hij praat zo langzaam dat je het Engels beslist zult kunnen verstaan. Alleen is dit verhaal wel te weinig kritisch en te veel vanuit de westerse visie bekeken, naar mijn mening. En dus zoek ik verder naar de waarheid over wat er nu echt gaande is in dit Aziatische steppeland.
Oezbekistan heeft na het beëindigen van de Sovjet-Unie in 1991 een – volgens het westerse nieuws – ontzettend wrede president gehad: Islam Karimov. Maar ja, datzelfde wordt ook beweerd over de Wit-Russische president Alexandr Loekasjenko, die nu door de oorlog in het naburige Oekraïne meer in het nieuws is en eigenlijk een heel wijze man blijkt te zijn. Over Vladimir Poetin wordt zelfs verteld dat hij een ontzéttende dictator zou zijn, terwijl hij 82% steun heeft in zijn land. Dat kán dan niet kloppen, want dictators zijn niet populair.
Hoe dan ook: sinds 2016 is de voormalige Oezbekische premier, Shavkat Mirziyoyev, nu president en die is erg aan het democratiseren, als je het nieuws moet geloven. Verwesteren of economisch ontwikkelen is wat daarmee eigenlijk altijd bedoeld wordt. Dat is dus onze taak vandaag, om uit te vissen wat hier wel en niet van klopt. De Amerikaanse president Joe Biden heeft een aantal keer heel duidelijk gezegd dat hij Poetin wil afzetten en in Kazachstan, vlak onder Rusland, was al een flinke opstand in maart dit jaar. En nu in Oezbekistan. Het zou daarom kunnen zijn dat de Amerikanen eerst de landen rondom Rusland pogen te destabiliseren en daarna het land zelf. Dat moet je dan wel weten, want dan ben je voorbereid en kun je er mogelijk iets tegen doen. We gaan kijken.
Uit deze video hierboven leer je dat de provincie Karakalpakstan, die het noordwesten van Oezbekistan beslaat, al een aantal keer verwisseld is van status tijdens de Sovjet-Unie. Het was altijd een autonome regio, maar de ene keer hoorde die los bij de USSR, dan weer bij Oezbekistan en dan toch weer niet. De mensen die er wonen, zijn dus niet heel verzekerd van de blijvende staat van hun autonomie, vooral niet nu de nieuwe president het onderwerp kortgeleden wéér aansneed. Het werkte als een trigger op de bevolking.
De grootste zorg is om een enorm meer in Karakalpakstan, het welbekende Aralmeer, dat nogal uitgebuit is voor irrigatie en nu halfleeg staat. Ik kan me herinneren van vroeger op school dat het één van de grootste meren ter wereld was, maar nu zijn er alleen twee stukken van over. Er is daardoor een probleem met droogte in dit altijd al zo droge steppeland en dat baart natuurlijk zorgen. Dat wat er over is van het meer ligt overigens half in Kazachstan en half in Oezbekistan. Zie een stukje meer op de foto hiernaast. In Oezbekistan is het meer deels teruggekomen doordat er een dam is gebouwd, maar in Kazachstan ligt het nog droog. De opmerking van Mirziyoyev om de autonomie van Karakalpakstan terug te nemen heeft er om deze reden flink ingehakt, maar dit was voorspeld. We gaan kijken hoe het zit.
Untold Times is an independent crowdfunded news website by Anastasía Vassiliou. Thank you very much for the donations that are coming in, but do help Anastasía Vassiliou to become finally known after so many years, by supporting her work with a monthly or once-only contribution. This is how you can donate:
On the international crowdfunding platform Whydonate:
Hoe is het nu in Oezbekistan?
Als je wilt opzoeken wat Loekasjenko nu eigenlijk heeft gezegd, verzand je in allemaal krantenberichten uit februari die hetzelfde zeggen: Kazachstan, Oezbekistan, Kirgizië en Tadjikistan zouden een soort ‘uniestaat’ kunnen vormen en zich dan wederom aansluiten bij de Russische Federatie. Het zijn de woorden van Loekasjenko, die verder zegt dat de slechte economische situatie van deze landen hen daartoe noopt. Hij bedoelde en zei dus niet dat hij het een goed idee vond of dat de Russische regering op een eenwording met deze Centraal-Aziatische landen aanstuurde, maar dat het een oplossing zou kunnen zijn voor de economie in deze regio. Zo zie je weer hoe de media letterlijk alles verdraait wat de westerse regeringen niet zo leuk vinden. En ieder staatshoofd dat niet naar de pijpen van Amerika danst, is een dictator volgens hen. Dat is iets te makkelijk gezegd!
Om de andere kant van de zaak te belichten, toog ik naar Russisch persbureau Tass. Daarop stond een stuk over Loekasjenko van 10 januari dit jaar. Hij zei toen dat “te veel mensen aasden op destabilisering van Centraal-Aziatische republieken”, waaronder Kazachstan, Oezbekistan en Kirgizië. Hij zei dat er meerdere terroristische groeperingen aan de grens van deze landen stonden en dat hebben we eerder ook al wel in het nieuws gehoord: vanuit Afghanistan zijn er IS-groepen die vluchten voor de Taliban die daar nu “regeert”. In Turkije zijn ladingen vluchtelingen, waar terroristen tussen zitten en die proberen ook richting de omringende landen te vluchten. Dat is dus één van de landen bedoeld door Loekasjenko, die onder andere de rust in Oezbekistan proberen te ondermijnen.
Misschien goed om het volgende ook gelijk maar even recht te zetten. Turkije bazuint overal rond dat Kazachstan, Turkmenistan, Oezbekistan, Kirgizië en Tadjikistan “Turkse landen” zouden zijn, omdat er nu eenmaal aan het Turks verwante talen worden gesproken en dat die landen bevriend zouden zijn met Turkije. Met andere woorden: die vluchtelingen moeten daar maar naar toe gaan en dat doen ze soms ook. Het tegendeel is overigens waar, want deze landen willen maar één ding en dat is stabiliteit en economische groei. Die komt er in ieder geval niet als ze met Turkije samenwerken. Ook van Azerbeidjan willen ze om dezelfde reden niets weten. Ter vergelijking: in Nederland, Duitsland, België, Oostenrijk, Zwitserland, Luxemburg, Liechtenstein, Engeland, Noorwegen, Zweden en Denemarken worden allemaal Germaanse talen gesproken. Dat wil echter niet zeggen dat ze dan maar bevriend met elkaar zijn en Nederland die landen in zijn zak heeft. Precies zo is het ook in Centraal-Azië. De Turken uit Turkije zijn Seldjoeken en Ottomanen en die komen uit Mongolië, al gauw weer een paar duzend kilometer verder naar het noordoosten. En in Turkije wordt tevens Aramees gesproken, Grieks, Koerdisch, Armeens en Hebreeuws. Nog wel meer dan Turks eigenlijk.
Het hele verhaal rolt naar buiten
Ik toog nog weer even naar Tass om te zien of daar nog iets vermeld was over de opstand in Oezbekistan. En jawel, het verhaal kwam er zo uitrollen. In Oezbekistan is de grondwet aangepast. In de vorige versie stond dat die provincie Karakalpakstan autonomie had en ook eventueel op grond van een te houden referendum weg mocht bij Oezbekistan. In de nieuwe wet is alles iets anders verwoord en daardoor ontstond er een misverstand bij de Karakalpakstanen. In hun hoofdstad Nukus brak een hete opstand uit, waarbij 18 mensen omkwamen en 243 gewond raakten, zo melden alle nieuwsbronnen voor één keer gezamenlijk. Hier haal ik Reuters daarom aan.
Deze opstand had plaats op 1 en 2 juli jongstleden en er wordt vermoed dat de opstand aangestoken is door Amerikaanse sprookjes. Dus dat de Amerikaanse regering de mensen daar opstookte tegen hun president, bijvoorbeeld via nieuwsberichten of Amerikanen die daar wonen. In ieder geval keerde de rust snel weder, werd het geval goed uitgelegd aan de bevolking en is er nu een avondklok tussen 11 uur ‘s avonds en 5 uur ‘s ochtends om nachtelijke escapades te voorkomen. Ook zijn de plannen om de status van de noordelijke provincie te wijzigen, niet doorgegaan.
Het feit dat de opstanden zo snel afgelopen waren, wil niet zeggen dat Oezbekistan geen democratie kent. Er was een misverstand over de status van een in het verleden erg geteisterde provincie en daardoor raakten de inwoners ervan snel getriggerd door het nieuws. Het kan zijn dat het zaadje voor de opstanden is gelegd door westerse mogendheden. De Oezbekische president gelooft wel dat het zo is gekomen, maar nergens vermeldt hij wie, wat, hoe of waar dat zaadje daar dan is gekomen. Alleen Loekasjenko vertelde dat het Amerika is, die instabiliteit probeert uit te lokken aan alle landen die aan Rusland grenzen of anderszins in Centraal-Azië liggen.
Wat ik ervan denk
Met honderd procent zekerheid kun je het niet zeggen, maar Joe Biden heeft meermalen overduidelijk gezegd dat hij een regime-change wil in Rusland. “Poetin moet hoe dan ook weg”, zei hij. Dat lukt hem alleen niet, want alle sancties tegen het land hebben averechts uitgewerkt, waardoor Europa en de VS er juist last van hebben. In Rusland wist men immers al jaren dat dit eraan zat te komen en was men overal op voorbereid om de klappen op te vangen van de oorlog in Oekraïne. Die moet je niet eenzijdig zien als een inval van Rusland, maar als een samenspel van drammeritis door de Amerikanen en Brussel dat Oekraïne per se bij de NAVO en bij Europa moest om Rusland te isoleren en uit te dagen. Bovendien is het Oekraïense leger op bevel van de laatste twee presidenten van het land – Porosjenko en Zelenski – de mensen in de russischsprekende deelrepublieken Lugansk en Donetsk aan het vermoorden. Dat moet toch ook een keer stoppen en dat kon al 8 jaar lang niet zonder een oorlog. We hadden ook al geconstateerd dat de Oekraïense regering niet zoveel om haar inwoners geeft, aangezien letterlijk alle getallen die met de bevolking te maken hebben, daar geschat worden.
In zo slechte staat is de situatie waarin we ons bevinden als westerse wereld en dat komt omdat de media en de politiek alleen maar aan de bevolking vertellen wat hun goed uitkomt. We weten helemaal niet wat er verder op de wereld allemaal voorvalt en zelfs Duitsland is nauwelijks in het nieuws. Of België en Luxemburg. Ik denk om al deze redenen dat Loekasjenko gelijk heeft als hij zegt dat de opstanden in het Oezbeekse zijn uitgelokt door westerse machten. Op de video hieronder hoor je hoe de Amerikaanse president het echt zegt over Vladimir Poetin: “This man cannot remain in power”. Omdat het niet lukt Poetin af te zetten, creëren ze dan maar chaos in de omringende landen. Vals, maar zo doen westerse landen dat en daarom schrijf ik erover: opdat het mag stoppen.
