Toen mijn gezin en ik viereneenhalf jaar geleden in Friesland kwamen wonen met als doel om te voorkomen dat onze vorige gemeente Wageningen mijn kinderen nog het verderf in zou storten, regende het gelijk valse aanklachten. Heel Nederland werd ingezet om mij kapot te maken en mijn jongens van mij af te pakken, want ik ben een goede moeder, heb een universitaire titel en een scherp verstand, dus konden ze me die niet zomaar wegpakken. Het was toen het plan om mijn ex naar Algerije te laten ontsnappen met mijn zoon. Daar kregen Jeugdzorg & Co een vette hap hulp bij vanuit de Eerste Kamer. Als u gelezen hebt hoe het hele land al tientallen jaren oorlog voert tegen mijn gezin, snapt u wel dat ik me afvraag waar de publieke verontwaardiging blijft bij alle onrecht dat mijn gezin en ik moeten meemaken in dit land.
Een goed leven werd ons gezin niet gegund
Het eerste onrecht dat kwam, was een brief van de advocate van mijn ex uit Renkum, die ook al vanaf ons trouwen zijn liefje bleek te zijn. Eigenlijk had ze hem niet eens mogen verdedigen, maar Nederland neemt het niet zo nauw met wetten en andere ethiek, zoals u al vorige week gezien hebt bij de rechtszaak van Willem Engel om de avondklok. Ze had het over mijn geestelijke toestand, die zogenaamd niet zou toelaten dat ik kinderen zou opvoeden. Met andere woorden: mijn narcistische ex die slechts één persoon op de wereld kent, namelijk zichzelf, was een capabele vader volgens haar. Ik voelde me bedreigd en was bang voor waar mijn jongens zouden eindigen, als deze vrouw ze van me wist af te pakken. Hoezeer ik daar gelijk in had, is wel gebleken.
Ik ontving zeker een stuk of 30 aanbevelingsbrieven en andere getuigenissen van iedereen die me ergens van kende. In dit artikel vindt u daar een aantal stukjes uit. Vervolgens verscheen er een ongelofelijk uitgedroogde vrouw (geloof ik) van Veilig Thuis Leeuwarden, die een raar briefje van de politie in Wageningen had. Het ging over een melding dat ik mijn ene zoon zogenaamd ontvoerd zou hebben. De melding was van die vreselijke schooldirectrice daar, die ruim van tevoren op de hoogte was van onze verhuizing en alles bij elkaar gelogen had tegen de politie en de gemeente in Wageningen. De politie hier in Friesland was het er dan ook niet mee eens, maar dáár keek Veilig Thuis niet naar. Alleen alles wat negatief was en gelogen telde voor hen en doe er maar eens wat tegen.
Het was me toen gelijk duidelijk waarom de Wageningse politie mij
nooit beschermd had tegen de agressie van mijn ex-man: dit mens had 7 jaar lang zonder enig bewijs tegen ze staan liegen over hoe gek ik zogenaamd wel was. Mijn ex bleek al die jaren met haar samengewerkt te hebben om mij overal zwart te maken, waar ik erg van schrok. Ik had hem zelfs nog aangeboden mee te komen richting Friesland. Ik zou hem helpen een huis en een baan te vinden, maar hij wilde niet. Mijn ex hoeft niet te werken voor zijn geld: hij krijgt wel een uitkering en de gemeente staat bij iedere gil voor hem klaar met geld en spullen. Diezelfde gemeente probeert mij bovendien al jaren voor zíjn uitkering te laten betalen, terwijl hij gewoon kan werken en ik dat met mijn MS eigenlijk niet kan. Nee, hij wilde mijn zoon hebben en daar had hij dat advocatenliefje voor nodig. Die beschermde hem tegen Jeugdzorg, dat hém niet vertrouwde als vader – van mij wisten ze dat ik een goede moeder was.
Ziektes genezen? Ho ho, de mensen moeten ziek blijven!
Bij mij hadden de jongens het goed. We hadden een huis vol dieren, spullen, vriendjes, pannekoeken en gamebenodigdheden en ik verdiende ons inkomen door onder schooltijd thuis te werken. In Friesland hadden we zelfs een eigen huis mét caravan – hoe burgerlijk wilt u het hebben? Binnen de kortste keren had ik een paar zinnetjes Fries geleerd en een mooi gedicht over Friesland geschreven, dus het plan om mijn jongens af te pakken met de smoes dat ik hun zogenaamd niet leerde zich aan te passen aan de trotse Friezen met hun bijzondere cultuur, ging niet door. Toch kneep ik ‘m wel, want ik wist al jaren dat als Jeugdzorg nog een keer terug zou komen – ze waren al een paar keer geweest vanwege mijn ex – ze mijn jongens dan zouden pakken. Niet omdat ze het thuis niet goed hadden, maar om míj het zwijgen op te leggen. Het zat hun namelijk megadwars dat ik mensen van ziektes kon genezen. Mijn praktijk was driekwart dood na hun eerste aanval op mij in 2013, maar hij was er nog wel en de mensen hadden alle vertrouwen in mijn kennis en kunde. Nooit heb ik één klacht gehad in ruim 10 jaar tijd. Maar Jeugdzorg is bang dat ik mijn herinneringen terughaal en dat ze dan op hun spreekwoordelijke bek gaan.
Het probleem bleek te zijn – zo vond ik in 2019 uit – dat ik tot vier keer toe als baby ontvoerd bleek te zijn van mijn Griekse ouders, die in het Griekse Athene woonden. Het gehele Nederlandse Jeugdzorg én de gehele overheid van het land waren en zijn nog steeds doodsbang dat ik achter de waarheid zou komen: de vijf ontvoeringen, de moord op mijn babyzusje en vooral ook de bestemming. Dat was namelijk de satansekte eerst in Amsterdam, daarna toen mijn ouders me teruggevonden hadden in Utrecht, toen ze me nog eens terugvonden naar een satanisch stel in Emmen, waar ik verschrikkelijk zwaar mishandeld en misbruikt ben. Iedere keer werd mijn geheugen weer gewist door een blonde vrouw van de ISS, die zichzelf verschuilt achter de naam FIOM, maar in feite de grootste criminele bende voor kinderroof, kinderhandel en illegale adopties ter wereld is. Daarom zat en zit de hele overheid achter mij en mijn gezin aan, want dát mag ik niet weten en al helemáál niet officieel op papier. Inmiddels heeft de club de uitkering die ik had, omdat ze eerst mijn bedrijf gesloopt hadden, gestopt. Dat is tegen de wet, maar who cares? Het is hier Nederland en wetten gelden hier niet, als het over mij en mijn familie gaat. Iedereen heeft recht op een eerlijk inkomen, maar wij als enigen niet. Waarom mogen wij onze ware identiteitspapieren en onze familie dan niet terug?
Het plan: mijn onverwerkte trauma’s moesten mijn dood worden, want dat was lekker makkelijk: niemand kon dan bewijzen dat de Nederlandse overheid mij samen met de ISS welbewust vermoord had. Want dát is wat ze nog altijd proberen: mij vermoorden, zodat zij de schuld niet krijgen. Dan gaan die in- en incorrupte gemeentes Waadhoeke en Wageningen samen met de belastingdienst ons huis opeisen met allerlei verzonnen schulden, waardoor mijn jongens op straat staan. Dan worden mijn jongens belaagd met allemaal lastercampagnes over mij en dan zijn zij óók voor altijd kapot. Het vervelende voor de daders is echter dat ik kan genezen. Niet dat ik een cursusje Reiki heb gedaan of iets in die geest: nee ik kan ECHT alle ziektes genezen en wel via reguliere psychologie en traditionele healing uit het oude Griekenland en van de Amerikaanse Indianen. En ja: ik heb de vuile geheimen ontdekt. Nu heb ik geen cent inkomen meer en niet eens geld om te overleven. Vandaar de donatieknoppen! En ook omdat ik een geweldig journalist ben, die uw steun meer dan waard is. Ik vecht niet alleen voor ons, maar voor alle slachtoffers van Jeugdzorg en de satansekte.
Laurens Dragstra en de corruptie op het hoogste niveau
Om mijn praktijk helemaal voorgoed DICHT te krijgen, hadden ze de hulp nodig van een corrupte schurk uit de Eerste Kamer: Laurens Dragstra. Docent Staatsrecht aan de Universiteit van Amsterdam en raadsadviseur en plaatsvervangend griffier in de Eerste Kamer van de Raad van State dus. Nog geen maand na onze verhuizing klaagde deze valse kerel mij in samenwerking met de door de schoolfrik uit Wageningen tegen mij opgestookte en lasterende kwakzalverij, die niet eens weet wat voor werk ik doe, volkomen onterecht aan van het maken van ‘reclame’ voor een medicament dat ik maakte tegen kanker. Ten eerste had ik reclame daarvoor mogen maken – niet alleen híj kent de wet, maar ik ook! – maar dat had ik helemaal niet gedaan. Er stond gewoon een informatief stuk op mijn website over kanker, waarin ik dat medicament noemde. Mét erbij dat je natuurlijk niet alleen maar van een medicament kunt genezen. Dat er ook verdere genezing nodig is en dat zo’n erge ziekte als kanker echt niet zomaar even fluitend verdwijnt.
Geen woord Frans, geen woord gelogen en geen woord dat ik niet had mogen schrijven. Het enige dat ik niet mocht doen, was op dezelfde website als waar het artikel stond, ook het medicament verkopen. En dat deed ik niet. Maar … het was een georganiseerde aanval op mij door de overheid, omdat de eerste in 2013 in samenwerking met de kwakzalverij “mislukt” was. Dat wil zeggen: de praktijk die ik was begonnen toen ik zwaar verlamd raakte door progressieve MS, maar als alleenstaand moeder nog altijd moest werken, was 3/4 verwoest. Zij hadden hun stokpaardje Broer Scholtens – een loser zonder diploma – een ontzettend dom stuk vol taalfouten, leugens en gezwam over mij laten kladden. Ze hadden daarin niet eens een link naar mijn website gezet. Daar stond namelijk niets op waar ze me op konden pakken. Ik hield echter een blog bij, waarop ik vertelde wat ik allemaal tegenkwam aan puinzooi, terwijl ik patiënten aan het genezen was. Dat was nodig om de satansekte van me af te krijgen. Hoewel ik een nuchtere, humoristische schrijfstijl aanhield, hadden bepaalde mensen dat wel ‘zweverig’ kunnen vinden. Het leugenstuk over mij werd over het internet verdeeld door een heleboel vrindjes in de farmaceutische en medische wereld, want oh! als die Vassiliou toch eens bekendheid kreeg als genezer! Wat wáren ze bang dat de mensen zouden ontdekken dat het nergens voor nodig is om ziek te blijven. Mijn weg naar beroemdheid die iedereen had kunnen redden van ziekte was over, maar mijn praktijk bleef nog een beetje sudderen.
Dus werd ik door de ReclameCodeCommissie voorgelogen dat het niet zo erg was allemaal en ik me niet hoefde te verdedigen. Daar had Dragstra met behulp van de kwakzalvers (zoals bleek uit een mailing van hen die ik later onderschepte – hier rechts) de valse klacht ingediend, alvorens ook hen in te lichten dat ik wel ongelijk moest krijgen natuurlijk. Ik had naast MS een dubbele hernia en leed veel pijn. Vertelde de RCC dat ik de kracht niet had voor een procedure, want er was immers tegelijkertijd een aanval van Jeugdzorg. En de nieuwe school in St. Annaparochie én mijn nieuwe huisartsen hier in Beetgumermolen deden eveneens mee aan de Slag om Natassa’s Kinderen. Heel Friesland deed mee: de gemeente toen nog Menameradiel zat in het complot (ja, complot!) en dus ook het Gebiedsteam (wijkteam voor boeren), iedereen en alles wat met gemeente, onderwijs of provincie van doen had, speelde z’n rol. Vergeet mijn advocaten niet. Ik belde er wel 20 af en de twee die de zaak aannamen, verrieden me middenin de rechtszaal, nadat ze me een vette poot uitgerukt hadden qua geld. Ik zat tot over mijn nek in de onoplosbare problemen, zonder dat ik één teen verkeerd gezet had.
Het hele land tegen één moeder!
Ze is gek, ze is gek, ze is gek!
Hier was geen vechten tegen en iedereen was bang om me te steunen. Bang dat Jeugdzorg hun kinderen ook zou grijpen. Georganiseerde lastercampagnes door mijn tegenstanders, die me toen probeerden te verwijten dat ik zogenaamd tegen iedereen was en nooit tevreden was over hoe het met mijn kinderen ging, zorgde daarvoor. Gelukkig had ik in het verleden wél af en toe steun gehad en liet ik dat zien aan Jeugdzorg en de rechter. De enige beerput die ik maar niet gedicht kon krijgen, was de leugen dat ik zogenaamd maar liefst schizofreen zou zijn. Geen enkel bewijs of aanwijzing, geen diagnose: integendeel zelfs. Mijn echte moeder is tot haar emeritaat hoogleraar in de psychiatrie en directeur van de psychiatrische inrichting in Athene geweest en ik ben de meest logische persoon die u ooit gekend hebt.
Maar de vrouw die door de Nederlandse staat valselijk tot mijn “biologische moeder” is gebombardeerd, is wél schizofreen. Omdat ik toen nog niet wist dat zij mijn moeder niet was, maakte Jeugdzorg misbruik van de situatie: dan was ik óók vast wel schizofreen. De ironie is dat ik in die tijd net iemand had genezen die écht schizofreen was en dat de GGZ in Leeuwarden om die reden niet meedeed met de coup tegen mijn gezin. Waarom al die leugens over mij? Wat heb ik de Nederlandse staat misdaan? Moeten we niet eens kijken naar wat deze schurkenstaat MIJ heeft misdaan? Mijn babyzusje bruut verkrachten en vermoorden waar ik naar moest kijken en haar dan begraven, mij 5 jaar lang kapotverkrachten en mishandelen en als ik erover klaag, mij nog een veeg uit de pan geven ook en mijn kinderen afpakken.
Mijn zoons de afgrond in
Er kwam een rechtszaak, waarvan ik nog geen twee weken van tevoren op de hoogte werd gesteld. Ik was niet bang, want mijn ex is iemand van wie iedereen op een kilometer afstand al ziet dat hij niet serieus is. Hij kan niet fatsoenlijk praten, spreekt slecht Nederlands, stelt zich aan dat hij zogenaamd rugklachten heeft en kwam nota bene in een rolstoel. Hij had die advocate bij zich, die samen met een of andere zittingsvertegenwoordiger van de Kinderbescherming – ja dat is een beroep! – de hele tijd beledigingen over mij door de rechtszaal schreeuwde. Mijn “advocaat” had me voorgelogen dat ik niets mocht zeggen over mijn ex, want ze kende de rechter zogenaamd en die zou dat zien als ‘met modder gooien’. Ik kon dus niet vertellen dat hij een slechte vader was en viel in de fuik. De rechter had in de zeer chaotische zitting eerst eens drie kwartier lang (dit is verboden!) met mijn zoon zitten kleppen: ze zei tegen hem dat hij niet bij zijn moeder mocht blijven en probeerde hem te laten zeggen dat hij naar Wageningen terug wilde, hetgeen haar niet gelukt was. Mijn zoon was namelijk dolblij dat hij eindelijk verlost was van Wageningen en had een prima leven bij zijn moeder en broer. Het enige was dat Veilig Thuis voorkomen had dat hij in Leeuwarden op school mocht, zoals ons hele dorp. Ze wilden dat onze verhuizing zou mislukken en propten hem op een dorpsschool waar alleen Fries gesproken werd en hij buitengesloten werd. En de rechter loog keihard mee.
Toen ik opstond om mijn zoon erbij te halen, bedreigde ze me: “O ja u bent paranoia hè? Ja, dat is ook zo. U bent wantrouwig en u vertrouwt zelfs de rechter niet”. Ik had moeten zeggen dat ik daar dan ook geen reden toe had in die situatie en had moeten vragen waar ze die aanmatigende onzin over mijn geestelijke gezondheid vandaan had. Maar ik schrok, het was chaotisch omdat de gewone rechtbank gesloten was en alle zaken opeens in het Hooggerechtshof dienden. Ze hadden ons daar uren laten wachten. En toen wees die corrupte rechter mijn zoon aan mijn narcistische ex toe, waar hij sindsdien verwaarloosd wordt en een heel moeilijk leven heeft. Toen ik eindelijk een half jaar later – expres getraineerd door de rechtbank! – in hoger beroep kon, verried mijn nieuwe advocaat me wéér en had ik niet één, maar drie vijandige en liegende rechters voor mijn neus. Leeuwarden: de stad waar nog nooit één eerlijke rechtszaak heeft gediend.
De twee getuigen die het halve land hadden doorgereisd om te komen en die ik netjes op tijd bij mijn advocaat én bij de rechtbank had aangekondigd, mochten niet binnenkomen (ook dat is verboden) en ik maakte geen schijn van kans. Als een rechtbank je hier in dit land kwaad wil doen, maakt het niet uit hoeveel advocaten je hebt, hoe goed je bent en hoe groot je gelijk is: het recht geldt hier immers niet! We zijn een wettenloos land en u ziet dat zelfs de regering meewerkt om je kapot te krijgen. En waarom? Omdat ik als baby door de Nederlandse staat vanuit mijn vaderland gestolen ben om in een satanskot te leven en mijn ouders me vier keer terugvonden. Omdat het een gigantisch schandaal is. Omdat ze gewoon te kleuterachtig zijn om hun fouten toe te geven en goed te maken.
Een jaar later haalde hetzelfde gebiedsteam mijn oudste zoon ook uit huis. Ik had hem net eindelijk ervan overtuigd dat hij een diploma moest gaan halen. Dat het niet zijn schuld was en ook niet de mijne, dat hij in Wageningen nooit onderwijs heeft kunnen krijgen (!) door enorm uit de hand gelopen corruptie daar van de leerplichtambtenaar. Zelfs de burgemeester zei in de krant dat het daar zo corrupt was. Ik had hem laten zien hij nu een 21+test kon doen en dan een prachtige hbo-opleiding, zodat hij in één klap van alle problemen af was en een goed leven zou krijgen. Het was een toer om hem zover te krijgen, want hij had geen zelfvertrouwen meer. Ik had er allerlei mensen voor naar ons huis moeten halen om hem te helpen overtuigen van het meesterplan.
Hij ging net bezig met studeren, toen dat gebiedsteam over mij begon te lasteren hoe gek ik zogenaamd wel was. Ja, een moeder die alles in het werk stelt om haar zoon een opleiding te laten krijgen – iets wat iederéén in dit land mag, dus waarom míjn kind niet – is bijzónder gek ja. Daarom was ik ook jarenlang directeur van een onderwijsinstelling. We hadden uitgezocht wat hij moest leren en ik had hem verteld dat hij nog even thuis moest blijven wonen, totdat hij een beetje in het ritme van de school zat. Daarná zouden we een leuk appartementje voor hem zoeken. En toen de bom van de gemeente Waadhoeke weer, die mijn zoon voorloog dat hij wel een uitkering kon krijgen. Ten eerste was dat niet zo en ten tweede: waarom mag mijn zoon geen diploma hebben en een leuk leven hebben met een goede baan, een fijne relatie en alles wat erbij hoort?
Gelooft u nog altijd in de Nederlandse overheid?
Mijn zoon heeft zijn leven lang van mijn satanische pleeg”vader” moeten horen dat ik een onwaardig en incapabel mens zou zijn en dat híj zoveel beter was. Ja hij had mij én mijn zoon ernstig misbruikt, dus hij was een toffe peer, mensen! Echt een waardig, capabel en verstandig man. Later kwam ik erachter dat er ook nog een vrouw met psychische problematiek uit Harlingen erachter zat. Ook zij was weer opgestookt tegen mij met dezelfde bak leugens als altijd, dit keer door de gemeente Menameradiel (nu Waadhoeke, noordwest-Friesland).
Zij verwaarloosde en mishandelde haar dochter, die in wanhoop naar mijn praktijk was gekomen voor hulp. Het was een fijne meid en ik hielp haar weer overeind, maar moeders nam mij dat kwalijk en loog overal rond dat ik haar dochter zogenaamd afgepakt zou hebben. Sindsdien zit mijn zoon in een huis zó smerig als u nog niet in uw ergste nachtmerrie hebt gezien, met een drugsverslaafde als huisgenoot en uiteraard komt hij nergens toe. Daar had hij mijn steun voor nodig. Daarvoor ben ik toch moeder! Maar nee, míjn jongens mogen geen moeder hebben. Zij moeten mishandeld, verwaarloosd en zelfs misbruikt worden door de Nederlandse staat. Nederland een pedostaat? Satanisme en
kinderhandel bestaan niet? Ja dus …
Denkt u nog even aan het delen van mijn artikel en het doen van een donatie? Zonder dat kan ik mijn werk niet voortzetten en zijn niet alleen mijn jongens, maar worden en blijven miljoenen misbruikte kinderen het slachtoffer van deze smerige praktijken van de ISS en Jeugdzorg!
