Op mijn eenzame zoektocht naar de vraag waarom je nooit een zaak tegen Jeugdzorg kunt winnen én waarom zelfs het Ministerie van Justitie en Veiligheid waar Jeugdzorg onder ressorteert, niet tegen ze op kan, vond ik een internationale organisatie: de ISS, International Social Service, hoofdkantoor in Genève gevestigd. Niemand wil me helpen of steunen, niemand wil mijn verhaal in de pers publiceren en niemand aanvaardt mijn deelname of leiding aan een grote groep ouders, die het schrijnende onrecht van Jeugdzorg echt eens aanpakt. Ik ga u daarom nu vertellen over een uiterst machtige, internationale organisatie. Alleen ík kan u dit vertellen, want alle andere ouders die proberen Jeugdzorg in beweging te krijgen, weten dit niet en kunnen daarom niets bereiken. Deze organisatie verenigt het volledige Jeugdzorg, vluchtelingenwerk (!), internationale ontvoeringen, internationale adopties met alle schandalen van dien, maatschappelijk werk en de VN wereldwijd met elkaar en niemand die dáár tegenop kan. En dat heeft een reden.
ISS, een NGO?
Hier vind je de Nederlandse afdeling van ISS. Ik schrok onmiddellijk toen ik die pagina opende, want wie valt daar gelijk op? Jawel: de FIOM! Dat is zogenaamd zo’n machteloos, onschuldig hulpclubje voor vrouwen die alleenstaand moeder worden en voor kinderen die hun biologische ouders zoeken. Daar ben ik dús vele malen geweest en dit zogenaamd zo zielige geheel dat nooit eens iets voor je kan doen, is dus de Nederlandse afdeling van de ISS. En de ISS, dat is de BAAS van het volledige Jeugdzorg, van alle maatschappelijk werk, internationale ontvoeringen, adopties én vluchtelingenwerk. Toch wellicht niet zo onschuldig als ze lijkt, die FIOM. Ik heb een aantal gevallen met eigen ogen gezien, waarin ze niet eens in staat waren om biologische ouders in het buitenland op te sporen, waarvan een naam en verblijfplaats bekend was. Dat kónden ze dus wel, maar wílden of móchten ze niet. Drie maal raaien van wie. De ISS? Het probleem is immers iedere keer weer dat je er niet achterkomt wat de reden is waarom dingen niet lukken met Jeugdzorg: communiceren is hun vreemd.
Internationaal is de ISS hier op deze website te vinden. Ik link gelijk even naar de pagina ‘history’, want daar staat dat de ISS zogenaamd een NGO is: een non-gouvernementele organisatie. Juist. Als u even meekijkt op de volgende pagina, ziet u welke overheden van landen aan deze organisatie doneren. Als je zóveel steun krijgt van zóveel overheden, dan ben je echt niet onafhankelijk van de overheid! Hier kunt u vinden wat een NGO precies is en dat geldt zeer zeker niet voor de ISS. De ISS bevindt zich in maar liefst 120 landen, zeggen ze zelf en ze hebben een héleboel zeer ambitieuze projecten wereldwijd. Grasduint u maar eens op hun website. Dit is niet zomaar een organisatietje dat u even omverblaast! Dit is een gigantisch netwerk van honderden organisaties over de hele wereld, die met alles wat kinderen aangaat, te maken krijgt. Zij halen bijvoorbeeld ook internationaal ontvoerde kinderen terug, wat een zeer machtige aangelegenheid is. Zij staan bóven de landelijke organisaties, zoals de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK), Veilig Thuis dat weer onder de RvdK valt, de WSG, SAVE, gemeentelijke afdelingen voor Jeugd en Gezin, voogdijverenigingen zoals Jeugdbescherming (vroeger Bureau Jeugdzorg) en noem de hele ris maar op. Deze landelijke organisaties kunnen de ISS inschakelen bij bepaalde zaken en dat is exact wat ze doen. En daardoor heeft Jeugdzorg zo’n enorme macht!
Internationale adopties en kinderhandel
De ISS is eveneens bekend door gigantische schandalen bij internationale adopties. Dit is hoe ze mij kennen en mijn leven lang al achternajagen om me kapot te maken: ze hebben gigantische blunders gemaakt bij mij geboorte en totaal onnodige adoptie. Mijn vaderland Griekenland vocht als een leeuw tegen ze, maar kon het niet van ze winnen en zo werd ik met bruut geweld bij mijn bloedeigen ouders vandaan gehaald. De ISS droeg er zorg voor dat ik vreselijke Nederlandse adoptieouders kreeg en nooit mocht ik daar meer weg. Gewoon omdat ze hun blunders niet onder ogen willen zien en ze de macht hebben om mij als deksel van hun beerput te misbruiken. Vele honderdduizenden kinderen zijn tevens uit landen als Griekenland, Oostenrijk, India, Colombia en Roemenië gestolen en om het geld hier in Europa verkocht. Veel van die kinderen hadden net als ik familie die hen gewoon had willen opvoeden, maar die dat zonder enige reden niet mocht. Kijk maar eens op deze website van de Britse NSPCC (National Society for the Prevention of Cruelty to Children) over kinderhandel, kinderslavernij en illegale adoptie.
Even héél duidelijk nog waarom ík het deksel van hun beerput ben en niemand die ooit open zal kunnen krijgen zonder míjn verhaal in de openbaarheid te brengen: bij míj bleef de ISS plakken en dat deden ze nooit bij andere ontvoerde kindertjes, die ze in de pedofiele netwerken smeten en daarna illegaal lieten adopteren. Via míj heeft de ISS toegang tot en macht over het Nederlandse Jeugdzorg. Niet via wie dan ook, maar alleen via míj. Zij dachten en denken nog steeds dat ik een of ander Bijzonder Kind ben, dat hen ten val zal brengen. Ben het nooit van plan geweest, maar nu ik alles weet van wat ze me hebben aangedaan en hoe en waarom, nu doe ik het wél. Maar daar heb ik wel hulp bij nodig! Dat betekent dat het nodig is dat u dit artikel, de Engelse versie ervan en mijn eigen verhaal overal waar u kunt, deelt, liket en er reacties op geeft. Positieve reacties uiteraard en alleen delen waar het past. Op uw mailinglijst zetten kunt u dit ook, delen via Sociale Media en misschien lukt u wel wat mij niet lukt: het in de gewone media gepropt krijgen. In een krant, op een nieuwswebsite enzovoort. Als mijn verhaal uitkomt en iedereen leest hoe deze smerige ngo mensen hun leven lang achterna zit om te voorkomen dat zíj omvallen, vallen ze toch om en wel direct. Vertrouw me maar, want ik weet veel meer dan wat ik hier schrijf.
Waarom kunnen simpele problemen bij Jeugdzorg in Nederland niet opgelost worden?
Ik herinner mij dat minister Hugo de Jonge, die over Jeugdzorg gaat, een paar jaar geleden (in 2017) een heleboel gesprekken met afgezanten van ouders heeft gehad over de toekomst van Jeugdzorg. Het ganse internet en de hele pers trilt immers van de klachten over gruwelijkheden en grof machtsmisbruik door deze tak van ‘dienstverlening’ en daar moet toch eens iets aan gedaan worden, nietwaar? Minister Sander Dekker van Justitie bemoeide zich er ook mee, maar ze kwamen er niet uit. Het grote knelpunt was voor hen iets wat ík binnen een minuut had opgelost en waarvan ik zéker weet dat zij dit net zo goed kunnen: hoe voorkom je dat Jeugdzorg leugens over gezinnen in dossiers schrijft en die bovendien doorstuurt aan derden?
Het probleem is dat Jeugdzorg bang is om op z’n lazer te krijgen, omdat ze fouten maken. Ze zullen toch maar eens een reprimande krijgen zeg, oh wat erg! Dus ze willen absoluut niets uit dossiers, rapporten enzovoort verwijderen, omdat ze bang zijn dat het na 10 jaar tóch waar bleek te zijn en dat ze dan het verwijt krijgen niet te hebben ingegrepen bij een gezin, waar kindermishandeling plaatsvond. Tja … mensen die niet met een uitdaging kunnen omgaan, horen niet zulke enorme verantwoordelijkheden te krijgen over anderen! Mijn oplossing? Laat de leugen in een apart kopje staan en zet erbij dat op die en die datum gebleken dan wel bewezen is dat het verhaal niet waar was. In het rapport zelf noteer je netjes en objectief hoe de vork wél in de steel zit en als er papieren of andere bestanden aan bewijsmateriaal zijn, voeg je die ook toe. Dan heb je je leugen nog, maar hebben gezinnen er geen last van. Klaar! Als je zo’n dossier of ander pampier dan doorstuurt naar een andere instantie, maak je geen gezin kapot. Opgelost en iedereen tevreden!
Het feit dat een hele regering zoiets eenvoudigs niet kan oplossen, betekent dat er iets áchter speelt. Dat ben je wel met me eens toch? Er is dus ergens iemand met te veel macht, die niet wil dat ouders eerlijk gezag over hun kinderen hebben en dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is. Om ouders te ondermijnen, wordt al jarenlang misbruik gemaakt van het feit dat er tegenwoordig naast traditionele ook samengestelde en eenoudergezinnen bestaan. Nog erger: gezinnen met kinderen die extra zorg nodig hebben! En oeh, daar moet je op voorhand ingrijpen als Jeugdzorg! Stel je toch eens voor dat een stiefouder de kinderen in de toekomst ooit eens zou gaan mishandelen of dat een alleenstaand ouder het niet goed zou kunnen gaan doen! Of dat dat kind met extra zorg iets tekort zou kunnen komen ergens in de toekomst, nou nou zeg! Verrekijker erop.
Vervolgens stopt Jeugdzorg z’n neus erin en stuurt die bijna altijd kinderen van gescheiden ouders naar de ouder die nu juist het probleem vormt voor de opvoeding: een narcist of anderszins ouder die mishandelt, verwaarloost of de andere ouder verstoot. Kinderen krijgen veel te veel en vooral ook verkeerde zorg óf ze moeten jarenlang op wachtlijsten staan enzovoort. Aangezien dit aan de lopende band voorkomt, betekent dat dat er opzet in het spel is. Anders zou het slechts zelden foutgaan, dat bent u toch met me eens? Vindt u het dan niet raar dat rechters en officieren van justitie glashard liegen middenin de rechtszaal en dat niemand daar iets tegen kan doen?? Dat ouders massaal voor gek worden verklaard en dat geen rechter hen óóit gelijk geeft? Hoeveel bewijzen ze ook hebben! Dat kan toch niet, beste mensen? Dát is de invloed van de ISS op onze Jeugdzorg en die moet nu gelijk stoppen!
De ISS presteert bijzonder slecht, maar blijft enorme macht houden!
Ik weet dat de ISS dé motor van het ondermijnen van ouderlijk gezag is. Dat is omdat ik mijn geheugen aan het uitpluizen ben en hen daar de hele tijd weer tegenkom met misdaden aan mijn adres en dat van mijn familie. Maar je ziet het ook aan die FIOM, die nu weer een of ander klachtenmeldpunt heeft, waar u dus een klacht óver hen kunt indien bíj henzelf! Dit is zelfs verboden bij de wet, maar alles wat met Jeugdzorg te maken heeft, staat mijlenver boven de wet. Ik denk dat ze sommige dingen best goed doen, maar ze zijn in de kern totaal corrupt. Misschien kent u mevrouw Roelie Post, die gedupeerd is toen ze probeerde iets te doen aan grote misstanden bij illegale adoptie van (wees)kindjes uit Roemenië. Ook denk ik dat er nog meer organisaties zijn, die het zo ontzettend belangrijk vinden dat zoveel mogelijk kinderen bij hun (goede) ouders weg moeten en getraumatiseerd moeten worden, door ze jarenlang van hot naar her te slepen – tot de jeugdgevangenis aan toe – zonder dat ze iets misdaan hebben. Door kinderen van ouders die wél mishandelen, misbruiken en verwaarlozen, geen hulp te bieden en te laten zitten waar ze zitten – zoals ze bij mij bewust gedaan hebben en nog bij tienduizenden kinderen per jaar. Daar zat deze ISS achter.
Ik vind het opvallend dat alle organisaties die onder de macht of jurisdictie van de ISS vallen, belabberd presteren. U kunt me zeggen wat u wilt, maar dat is gewoon een feit. O ja, Jeugdzorg doet echt wel ooit eens iets goed, de FIOM ook en wie niet! Natuurlijk. Maar er gaat opvállend veel fout en de hele manier van niet communiceren, van ouders straal snoberen en negeren, van zomaar kinderen afpakken van vooral competente en gezellige ouders, het publiekelijk zwart maken van ouders bij de rechtbank, de hele medische wereld, de school van de kinderen, de schoolarts, de gemeente en zelfs op het hele internet en in de pers, dat gaat toch wel érg ver en daar zit inderdaad deze internationale organisatie achter. Zoals u gezien hebt, gaat de ISS ook over vluchtelingenstromen. Persoonlijk had ik nog nooit van deze organisatie gehoord op de teevee of waar ook. Vindt u dat niet vreemd? We zitten middenin een enorme wereldwijde vluchtelingencrisis en de organisatie die daarover gaat, laat zich niet zien?? Helemaal niet vreemd hoor, doodnormaal …
Komt u in actie? De macht is aan het volk, maar we moeten wél samenwerken om ons recht te halen. Denk er maar eens over na wat deze flubbergastjes van de ISS te maken zouden kunnen hebben bij het horrorverhaal van zoiets als GIRFEC, dat in het Nederlands steeds vaker Kansencirkel heet. Het heden, waarin u als ouder geen woord meer over uw kind te zeggen hebt en er een mentor is van een overheidsinstantie (bijvoorbeeld school of gemeente), die meer macht heeft dan u over uw bloedeigen kind. Hoelang blijft u dat nog accepteren? GIRFEC is in Schotland geïmplementeerd, werd daarna geweigerd in Nieuw-Zeeland en België en in Nederland is het inmiddels al stiekem toegepast en ingesteld (even de normale woorden ervoor gebruiken en niet dat bloedirritante implementeren), terwijl iedereen vast in coma is en niet oplet. Straks bent ú uw kind kwijt en ik wil drie keer met u wedden dat de ISS achter GIRFEC zit. Komt u samen met mij in actie? Laat maar wat horen.
